ik zag onlangs op tv-muziekzender xite dat blof het nummer 'omarm me' opnieuw heeft opgenomen met de omhoog gevallen hiphopper en voormalig wietjunk ronnie flex. het is een draak van een plaat geworden. ik vond het origineel dan ook al niet zo goed, ik kon me enkel vinden in het textuele refrein. de coupletten lijken totaal gechanneld te zijn via de cognitieve associate-methodes,

 

kortom, erg vaag. dat viel me bij blof nummers al eerder op. "liefs uit london" heeft ook een tekst dat in mijn optiek als zand aan elkaar hangt. zouden de jongens van blof dan toch in het voetspoor treden van de jaren 80 nederpop-idool frank boeijen die bekend stond om zijn wollige pseudo poetische teksten? daarmee wil ik niks af doen aan de grote hits van frank boeijen, zoals zwart/wit, kronenburg park en linda. in het nummer kronenburg park werd duidelijk dat frank boeijen ervaring leek te hebben met de verboden vruchten der prostitutie. daar was geen analytische raket-technologie wetenschap voor nodig om dat te ontdekken in het nummer.

 

frank boeijen trad in zijn carriere niet vaak uit zijn eigen artistieke bubbel. blof doet dat dan

vaak weer wel. naast hele albums vol met samenwerkingen met veel bands uit culturen van

overal uit de wereld tot een heuse samenwerking met een amerikaanse rockhitband dat leidde tot de hitsingle "holiday in spain". de jongens van blof, zo mogen we wel concluderen,  zijn al lang 'around' in de hitscene.

 

laten we hopen dat een eventuele samenwerking met het 'dutch edm'-talent martin garrix er nooit van komt. die martin weet werkelijk de beroerdste producties uit zijn muziekstudio te toveren. beroemdste plaat van martin is tot nu toe "animals' waarvan critici uit de serieuze techno-pers van beweren dat de melodielijn wel heel erg lijkt op de  evergreen "old mcdonald had a farm, hi ya, hi ya hoo!".

 

er verschenen op youtube zelfs mashups om de gelijkenis aan te tonen. helemaal overtuigend

werd het niet, er bestaan in de popmuziek nou eenmaal teveel standaard akkoordschema's die op bijna alle popnummers toe te passen zijn. desondanks lijkt martin garrix momenteel in

de voetsporen te treden van DJ-voorgangers van nederlandse snit zoals afrojack, tiesto, ferry

corsten en armin van buuren. hopelijk maakt hij in de toekomst wat meer volwassen muziek

die minder gelijkenis lijken te hebben met kinderliedjes.