In de tijd rond Blvd. en de opkomst van house-muziek schreef ik zelf een kleinschalig tijdschrift met de naam: 'a magazine called house' vol. dat zette ik in elkaar bij de kopieerwinkel met een heuse kleurenkopie-voorkant.

 

ik was naar Athenaeum boekhandel op 't Spui gestapt om het tijdschrift in de schappen te krijgen. dat vonden ze prima, geen bezwaar. in de magazine hamerde ik vooral op de geschiedenis van ontstaan van house. zo besprak ik de invloed van het genre italo-disco op

house en besprak de electronische apparatuur die gebruikt werd bij house-producties.

 

het tijdschrift kende geen colofon, redactie-adres of een relevant telefoon-nummer. dat leek me toen niet belangrijk, het was zoiets als een white-label vinyl uitgave waarvan de maker ook

eigenlijk er niet toe doet, om zo een eerlijk mogelijke kritiek te ontvangen.

 

op een gegeven moment werd ik gebeld door een medewerker van Atheneaum. ene jan kuitenbrouwer had het tijdschrift gekocht en wilde eigenlijk meer weten over de taal uit de house-wereld. nieuwe nederlandse taaldingen, daar schreef hij hele boeken over vol. ik heb jan aan de lijn gehad en wat dingetjes toegelicht, zonder precies te weten waar het eigenlijk

over ging, en wat hij nou moest.

 

een jaartje later las ik ergens het boek van jan kuitenbrouwer, - ik dacht - 'turbotaal' en lees

in ene een stuk over housetaal dat mij wel erg bekend voor kwam. jan had het zich niet

geweldig moeilijk gemaakt en 'samplde' een stuk tekst intergraal uit het tijdschrift. ja, in 'a magazine called house' had ik inderdaad nergens een copyright-claim staan.

 

ik had toendertijd het idee dat het niet allemaal lang zou gaan duren. iets als new beat uit belgie duurde ook in wezen maar 2 a 3 jaar.

 

raar genoeg was notabene het genre punk uit begin jaren 80 met zijn 'doe het zelf' filosofie

dat mij in eerste instantie inspireerde om het house-blaadje uit te geven. ik had altijd de

grootst mogelijke moeite met een overduidelijke fake-popband als the sex pistols, samengesteld door een uiterst briljante manager, een man met een plan, die de engelse serieuze muziekpers volledig bespeelde, in zoverre zelfs dat anno 2018 engelse popbladen nog steeds the sex pistols opnemen in lijstjes van'most influential top 10 popbands all time'. dan doe je zeker iets goed.

 

echter, punk was midden 80s snel gestorven en bereikte nooit wat menig house-artiest

met vingers in de neus wel lukte.

 

nu in 2018 zien we omroep vpro hele documentaires over het fenomeen house, dat zij dan wel weer 'dutch dance' noemen, uitzenden. ik heb met een halve blik gekeken naar de 2e docu die over gabber ging en i&dt. ik kon het niet helemaal volgen, eigenlijk.

 

#The Joker 08