een aantal jaren geleden werkte ik een klein half jaar met een ex-junk die dus van de heroine af was. een hele prestatie, zo op het eerste gezicht. maar de man had op een gegeven moment facebook op zijn smartphone ontdekt. ik vroeg al vrij snel aan hem: wat doe je daar

eigenlijk allemaal op? ik kreeg geen antwoord. het was niet moeilijk om te constateren dat hij de ene verslaving voor een nieuwe had ingeruild getuige de ongekende gretigheid waarmee hij social media facebook benaderde. dat inruilen is overigens een heel bekend gegeven

uit de verslavings-wereld.

 

de man moet onder invloed van heroine destijds  een verschrikkelijk figuur geweest zijn, en

facebook leek ook niet echt het beste uit hem te halen met volledige complete manipulatie-technieken.

 

verslaving aan iets houdt in dat je niet in staat bent om er mee te stoppen. met een vrij ingewikkeld afkickproces had hij demoon heroine verslagen, maar tot de dag van vandaag lukt het hem niet om facebook te verslaan. ja, sommige mensen zijn zeker erg in de ban van de 'likes' geworden en facebook weet dat.

 

deze man is gelukkig eerder een uitzondering dan regel. hij riep overal waar hij maar kwam dat hij een ex-junk was en hield zelfs hele lezingen in middelbare scholen over gevaren van harddrugs ( don't do it!) terwijl de hele klas waarschijnlijk apathisch naar instagram zat te turen en hij na de eind van de lezing hele facebook-posts over zijn presentatie de online-wereld inslingerde.

 

bob dylan zong eens: 'the times, they are changin'. en dat kun je zeker wel zeggen! ik zie de ex-junk heel af en toe nog wel eens in zijn auto rondrijden in wageningen. we groeten elkaar losjes. ik zit zelf al jaren niet meer op facebook na inderdaad een inzicht om 'cold turkey' te gaan met dit sociale medium. ik heb er absoluute geen spijt van en heb eigenlijk nooit

meer omgekeken. oftwel ook hier : 'when  you get the message, hang up the phone!'.